N liber tan pice pîta dainré tan de ocajiuns de riflesciun, tan de oportunitês da se archité a ponsè dô sura cosses che nes passa sceno dlungia ia zënza lascè na merscia. La storia é scëmpla: i protagonisc é i gabians, plü o manco düc anfat, mo cun na sora ezeziun: Jonathan Livingston.
Por la majera pert di gabians é mâ le mangé ci che cunta tla vita y nia le jorè. Porchël se destaca le gabian Jonathan dala schira de gabians de chëra ch’ al fajô pert, y impara da jorè te na forma perfeta y artistica, mâ por le plajëi da jorè y nia – sciöche valgügn podess se ponsè – por se chirì val’ da mangé. Da chëstes valgönes risses pòn bele capì che Jonathan é le simbol de chi ch’ à le coraje da jì do süa strada, do sü ideai, al’archirida dla liberté, ne se lascian nia condizioné dales critiches dla jënt y dai iudizi dla sozieté. Le gabian Jonathan ó fà les cosse indortöra, cun cosciënza y sentimënt, zënza se lascè trà ia y ca dales usanzes di atri, dala mentalité di compagns o dai consëis di geniturs. Jonathan va cuntra l’insegnamënt de so pere y dl gabian plü vedl, y al vëgn porchël metü sö na pert, lascè su. Mo süa preocupaziun é che i atri gabians ne sënt nia la vöia da imparè da jorè damì o le dejider de vire sensaziuns nöies. Ai pënsa mâ tres al mangé ...
Da lì le liber de Jonathan Livingston pòn “fà esperiënza da jorè, porvè fora l’inciurnimënt dl’altëza, la bela sensaziun dl’aria nëta y frësca, dl corp che ti và do ala orentè plü sota ch’é te vignun de nos. An pò porvè fora ci ch’al ó dì la liberté!”
Ann de publicaziun 2001
Parores de Richard Bach, traduziun tl ladin de Max Castlunger
Dessëgns de Andreas Moling
64 Plates
Lingaz: ladin
Prisc 8.00€